Czym można go zmotywować do kontynuacji nauki w szkole średniej i na studiach?
Czy to źle, że dzisiejszy nastolatek nie należy do pokolenia buntu i wielkiej zmiany w odniesieniu do współczesnego świata? Sądzę, że nie.
Dzisiejszy świat całkiem mu się podoba. Nie chce go zmieniać. Szuka w nim swojego miejsca, gdzie będzie szczęśliwy, gdzie będzie mógł realizować swoje marzenia, spełniać się. To co się da, uprości, zmieni, według swoich upodobań, dostosuje do swoich potrzeb i celów. Zawsze znajdzie czas na przyjemności i zadowolenie z życia.
Bunt wobec zakazów i nakazów.
Nie zawsze jednak podoba mu się to, czego chcą od niego dorośli – „Masz się uczyć! Masz skończyć studia! To liceum jest najlepsze! Ten kierunek studiów Ci się w życiu przyda! ... Czyj to jest wybór? Rodzica czy dziecka? Może warto zapytać – Co Ty chciałbyś w przyszłości robić, a nie sugerować się tym, co Ja chciałbym, żebyś Ty robił? Narzucanie mu swojego zdania przez dorosłych, bez możliwości wyboru – niestety, nie tędy droga! Tu właśnie pojawia się ten rodzaj buntu, ale nie wobec świata, tylko wobec zakazów i nakazów dorosłego. Czy chcemy podążać w tym kierunku? Na pewno nie, bo dojdziemy do ślepej uliczki, z której będzie nam potem trudno zawrócić.
Nauka a plany na przyszłość.
Nastolatek będzie chciał się uczyć, kiedy zrozumie, po co się uczy? Dlatego warto wskazać Mu praktyczne zastosowanie i podać przykłady w odniesieniu do codziennego życia. Podejmie chęć do nauki również wtedy, kiedy przedmioty szkolne będzie łączył ze swoimi planami na życie. Dlatego, warto zacząć od rozmowy na temat Jego planów na przyszłość. Dobrym pomysłem będzie wspólny dialog – Co Ty byś chciał? Co Ty o tym myślisz? Jakie jest Twoje zdanie na ten temat? Czy masz jakieś plany? Dopiero wtedy można będzie dokonać wspólnego wyboru tych przedmiotów, które pomogą w realizacji jego planów i marzeń. Będzie chętny do nauki, także wówczas, kiedy będzie miał szanse być w czymś bardzo dobry. Dlatego warto Go chwalić i wspierać tam, gdzie odnosi sukcesy, nawet, gdy to co robi nie do końca nam się podoba. Zaczynamy zawsze rozmowy od pytania: „W czym czujesz się mocny?”, „W czym chcesz być dobry?”, „Co Ci sprawia przyjemność?”. Tylko ta droga przyniesie obustronny sukces i zadowolenie.
Podsumowując
Reasumując, nastolatek nie akceptuje wysiłku, bez konkretnego powodu i możliwości zaspokojenia swoich celów. Więc, będzie się uczył, jeżeli odnajdzie drogę, dzięki której zrealizuje swoje plany na przyszłość. A kto mu w tym pomoże? Mądry rodzic czy dobry pedagog? A może należy działać wspólnie?
Zobacz także